W piątek 3 grudnia 2004 r. odbyły się wyjątkowe zajęcia realizowane w ramach innowacji pedagogicznej "Edukacja europejska w nauczaniu zintegrowanym". Przygotowaliśmy się do tego dnia szczególnie starannie. Dzieci przy pomocy swoich rodziców wykonały wspaniałą dekorację sali, na którą składały się plakaty o Finlandii, flagi tego państwa, rysunki, maskotki: reniferów, Mikołajów, Muminków. Uczniowie przynieśli ogromną ilość materiałów z książek, czasopism i internetu. Każde dziecko ze mną na czele miało czerwony element stroju i czapkę Mikołaja.

Zajęcia miały formę otwartą. Zaprosiłam na nie nauczycieli nauczania zintegrowanego z naszej szkoły, którzy mieli okazję obserwować zajęcia przez cztery godziny lekcyjne. Uczniowie byli przygotowani na godne przyjęcie gości. Witaliśmy ich fińskim "dzień dobry", czyli "hyvää huomenta" (czyt. hywa huomenta) i żegnaliśmy "do widzenia", czyli fińskim "näkemiin" (czyt. nekemjin).

Celem głównym zajęć było rozbudzenie zainteresowań Finlandią, narodem fińskim i jego kulturą. Rozmawialiśmy o Laponii i Lapończykach, którzy hodują renifery; o zorzy polarnej, którą można oglądać za kołem podbiegunowym; o saunie, która jest sposobem Finów na utrzymanie higieny i dobrej kondycji zdrowotnej; o Muminkach, które stworzyła, ku uciesze dzieci fińska pisarka Tove Jansson; o Nokii, fińskiej firmie produkującej najpopularniejsze telefony komórkowe, z której pochodzi co 3 telefon komórkowy na świecie. Wreszcie rozmawialiśmy także o skoczkach narciarskich rodem z Finlandii, którzy stanowią poważną konkurencję dla Adama Małysza, no i oczywiście o Ravaniemi, bajecznym fińskim miasteczku w Laponii, gdzie w chacie z bali mieszka Św. Mikołaj. Najwięcej listów do niego piszą oczywiście mali Polacy.

Dzieci poznały także baśń fińską, śpiewały piosenki o Św. Mikołaju, wykonywały różne zadania związane z Finlandią przygotowane na kartach pracy i z podręcznika "Przyjaciele Europy". Był to dzień pełen wrażeń dla dzieci i nauczycieli.

Kilka słów o programie

W Szkole Podstawowej Nr 3 nauczyciele realizują wiele programów autorskich, które stworzyli, aby uatrakcyjnić zajęcia i aktywizować młodzież do różnych działań. Pomysł napisania programu o krajach europejskich wziął się z zainteresowania dzieci ciekawostkami ze świata, chęci rozmawiania o tym i dzielenia się wrażeniami z podróży. Niektórzy uczniowie podróżowali wraz z rodzicami za granicę i mogli podzielić się z pozostałymi tym co zobaczyli. Reszta chłonęła opowieści z wyjazdów, zadawała wiele pytań. Spontanicznie dzieci przyniosły mapę Europy i zaproponowali, aby powiesić ją w klasie. Moją prywatną pasję podróżowania plus zainteresowania uczniów postanowiłam zatem przełożyć na program nauczania, którego treści sprostają zainteresowaniom dzieci i wyjdą im naprzeciw. Chciałam, by zajęcia o Europie w klasie II i III były dla dzieci kluczem do poznawania Europy i świata.

Tematyka europejska stała się popularna i modna od chwili wejścia Polski do Unii Europejskiej. Dzieci stykają się w telewizji, internecie, prasie z terminami: euro, Unia Europejska, zmiana waluty itp. Przysłuchują się rozmowom na ten temat. To wszystko krąży wokół uczniów jak satelity wokół Ziemi. Brakuje jednak spójności i usystematyzowania tych wiadomości na poziomie dzieci w wieku 8-10 lat. Uczniowie chcą wiedzieć więcej, dzielić się swoją wiedzą z rówieśnikami. Moim zdaniem jednym z najodpowiedniejszych miejsc, gdzie dziecko powinno zetknąć się z wiadomościami o Europie jest szkoła. Już od klasy pierwszej dzieci uczą się wszak języków obcych, niech więc też od klas początkowych rozmawiają o różnych krajach, o tym jak żyją ich rówieśnicy w Finlandii, Hiszpanii czy Grecji.

Zajęcia o Europie odbywają się raz w miesiącu w ciągu całego roku nauki. Do chwili obecnej uczniowie klasy IIIe poznali: Niemcy, Holandię, Belgię, Luksemburg, Francję, Włochy, Austrię (w klasie II) oraz Grecję, Hiszpanię, Portugalię i Finlandię (w klasie III). Do wszystkich zajęć przygotowujemy się bardzo starannie. Zawsze mamy wiele materiałów. Dzieci przynoszą zdjęcia, pamiątki, różne gadżety charakterystyczne dla kraju, o którym mówimy. Zajęcia są zawsze nie tylko okazją do nauki i poznania innych, ale także wspaniałą zabawą.

Dorota Krajczyńska-Gruba